Kurşun (Pb)

Anadolu’da kurşun ve çinko madenciliği MÖ 400 yıllarında başlamıştır. Çatalhöyük kazıları bu tarihi M.Ö. 6400 yılına kadar geri götürebilmektedir. Önce Yunanlılar, Romalılar, daha sonra Bizanslılar, Selçuklular ve Osmanlılar bu madenleri zaman zaman işletmişlerdir.

Genellikle damar tipi ve masif cevherleşmeler şeklinde doğada bulunan kurşun, yer altından çıkarıldıktan sonra çeşitli zenginleştirme işlemlerine tabi tutulur. Çeşitli metalürjik ve kimyasal süreçlerden geçirildikten sonra endüstriyel amaçlı kullanım için rafineri kurşun elde edilir. 

Değişik fiziksel ve kimyasal kombinasyonlarıyla kurşun, sanayide birçok alanda kullanılmaktadır. Yumuşak olması, işleme kolaylığı, yüksek özgül ağırlığı, yüksek kaynama noktası, düşük erime noktası, aşınmaya karşı direnci, enerji absorbsiyonu ve kısa dalga ışınları geçirmeme özellikleri ona birçok kullanım alanında üstün bir yer yaratmaktadır. Son yıllarda kurşun madeni yerine çeşitli malzemeler kullanılmaya başlanmış olmasına rağmen, akü imalatı, boya, kimya sanayinde ve metal alaşımı olarak sanayinin önemli bir girdisini oluşturmaktadır. 

Dünyada tanımlanmış kurşun kaynağı 2 milyar tondan fazladır.